Αντικατοπτρισμός [Ποίηση]

---

Περιπλανιόταν με το ποδήλατό του κατατρεγμένος από λέξεις.

Άσθμαινε να τους ξεφύγει κι όλο έγραφε σαν κουραζόταν να φεύγει.

Τσούλαγε οχτάρια η ψυχή σε τροχιές αόρατες από μάτια αράγιστα.

Τα δικά του ήταν όμορφα, μα αγέλαστα. Μια νύχτα έφυγε για πάντα.

Τον ξεπροβόδισα με δυο φιλιά και δυο ψιθύρους, που θαρρούσε δεν άξιζε.  

(Α.Τ.)

---